Over vanille gesproken

Wist je dat Coca Cola de grootste verbruiker is van natuurlijke vanille? Helaas neemt de wereldproductie steeds verder af, omdat de vanilleproducenten moeten concurreren met de kunstmatige variant: vanilline. Redt de vanilleproducent! Tijd om meer echte vanille te eten!

Eten is weten, 2x eten is zeker weten.

Eenmaal met echte vanille gewerkt weet iedereen het: echte vanille is niet te vergelijken met de smaak van vanille uit vanillevla of vanillesuiker. De geur die vrij komt brengt je in de zevende hemel. Maar wat ik zelf ook niet wist is dat er meerdere soorten bestaan:

  • Vanilla planifolia – De meest geproduceerde vanille, eigenlijk de enige die je in Nederland kunt krijgen.
  • Vanilla tahitiensis – Afkomstig uit Frans-Polynesië, waarvan Tahiti het bekendste eiland is (hence the name). Heeft een sterk bloemig aroma. Door een iets lagere opbrengst en hoger watergehalte echter minder populair.
  • Vanilla pompona – Wordt vooral gebruikt in cosmetica en sigaren, niet zozeer in etenswaar. Wordt vooral geproduceerd in het Caribisch gebied.

Bourbon Vanille is geen soort, maar vanille afkomstig van Madagascar, Réunion of de Comoren. Hoewel men claimt dat dit garantie is voor kwaliteit, is dit niet gezegd, omdat meer dat 60% van de vanille in deze regionen wordt geproduceerd.

Maar juist de omschrijving van de vanilla tahitiensis intrigeerde mij: Een sterk bloemig aroma, dat is iets dat ik wel in m’n crème brulée wil terug vinden… Maar waar koop je zoiets?

Op zoek naar Vanille

Toen herinnerde ik me een post op de weblog van de Parisienne Clotilde waarin ze vertelt dat ze een nieuwe vanille leverancier had uitgeprobeerd, met groot succes. Dat moet ik ook hebben! Tot ik de astronomische prijzen zag. 250 gr Bora Bora vanille kost € 80,- plus € 15,- verzendkosten. Met 18 hele dikke vette vanillepeulen zit je op een prijs van € 5,25 per peul! Welliswaar vanille waar de beste chefs van Frankrijk mee koken, maar toch… Gelukkig hebben ze ook iets dunnere peulen die uitkomen op € 3,- per stuk, komt al in de buurt van mijn budget, maar toch nog duur. Deze peulen zijn een stuk groter dan we hier gewend zijn. Tot slot hebben ze ook nog Tahitiensis uit Papua Nieuw Guinea voor rond de € 1,50 per stuk. Dan zit je al aardig in de buurt van supermarkt prijzen, aangezien deze peulen bijna 2x zo lang zijn als wat hier in de super ligt.

Inkoopactie

Toch ben ik wel nieuwsgierig naar bovengenoemde peulen. Daarom wil ik peilen wie er interesse heeft om mee te doen? Laat (geheel vrijblijvend) hieronder een berichtje achter, of mail naar Jop als je geïnteresseerd bent en vermeld het aantal bonen van welk soort dat je zou willen kopen. Als er genoeg mensen interesse hebben ga ik kijken hoe duur het zou worden en kom ik bij je terug.

8 gedachtes over “Over vanille gesproken”

  1. Ik ben ook geïnteresseerd in 6 Bora Bora-peulen. Ben al een tijdje aan het experimenteren om de perfecte creme brulee te maken en de vanille van chefkoks lijkt mij een goede toevoeging. (De creme brulee was nog maar 1 keer echt naar mijn zin, maar doe as we speak een nieuwe poging.)

  2. Naar aanleiding van een stukje op de weblog van Arden ben ook ik opzoek gegaan naar de betere vanillestokjes. Eigenlijk gebruikte ik liever vanillesuiker dan dat mijn goede geld uitgaf aan die verschrompelde en uitgedroogde stukjes troep die in de supermarkt te koop zijn. Dat is geen vanille dat was vanille.

    Dus naar aanleiding van de weblog van Arden http://uitdekeukenvanarden.blogspot.com/2007/12/vanille-extract-zelf-maken.html naar de Ven, Sligro/Ven en het zelf maken van vanille extract
    Een busje met 50 gram Planifolia is niet goedkoop, hoewel het honderden keren beter is dan de troep uit de supermarkt. Wat het kostte weet ik echt niet meer, ik geloof een euro of 15.
    Maar de smaak de geur is tenminste het drie dubbele waard.

    Zelfs de crepes (pannekoekjes) smaakten lekkerder, voller en beter, dan ze nog voorzien van een laagje Nutella en in vieren vouwen, een paar stukjes rijpe banaan erbij en een lik verse slagroom (met vanille-ectract).

    Wat is het leven toch hard.

    Vanaf morgen tot en met maandag lekker vrij, inkopen doen (boodschappen) nog eens overdenken wat we maandag gaan eten (o.a. crème brule), iets met de vanille peulen in ieder geval, of met het ectract.

    Maar goed, het wordt even wachten op de bora-bora’s.

    Remi

Geef een reactie

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.